Panganay ko,
Nagmamahal,
Nanay
Mataas pa ang lagnat ng kapatid mo kaya
nagbabantay muna ako sa kanya dito sa bahay. Sana na nga lang hindi ito dengue;
kung hindi pa magbago ang kalagayan niya, kailangan na nating dalhin siya sa
ospital.
Salamat sa tulong mo sa pagpapaaral ng
kapatid mo, anak. Alam ko, may mga bagay na gusto mong bilhin pero inuuna mo
ang paglalaan ng pondo para sa tuition ng kapatid mo. Mabuti na lang at mas maayos na ang pag-aaral niya.
Sa susunod na linggo, paalis na naman ako
papuntang Mindanao. Tutulong ako sa pagbibigay ng pagsasanay para sa mga taong
simbahan sa Cagayan de Oro at Iligan. Nakasama ko na sila dati noong Pebrero; ang ilan ay tumulong rin sa isang gawain para sa mga inang nagtrabaho sa sex
trade dahil na rin sa kahirapan.
Babaunin ko kayo sa aking puso pagpunta ko doon. Alam mo, pinagmamalaki ko kayong dalawa ng kapatid mo, siyempre pa ang ama ninyo, sa mga nakakausap ko at nakakasama ko sa mga gawain.
Babaunin ko kayo sa aking puso pagpunta ko doon. Alam mo, pinagmamalaki ko kayong dalawa ng kapatid mo, siyempre pa ang ama ninyo, sa mga nakakausap ko at nakakasama ko sa mga gawain.
Nakakatuwa ang mga kuwento mo sa iyong
trabaho. Napakabuti na nakapili ka ng trabahong magagamit mo ang husay mo sa
matematika at pakikitungo sa mga tao.
Hindi pa ako tapos sa pag-aaral nang nagtrabaho ako. Manunulat ako sa
isang pahayagan para sa mga manggagawa. Hindi pa nga ako gaano kahusay sa
pagsusulat kumpara sa mga kasamahan kong pulido ang pagsusulat. Ginagawa ko lang ang aking makakaya para matuto pa sa ganitong larangan.
Ngayon na nga lang binabalikan ko ulit ang
pagsusulat na matagal ko na ring naiwanan. Medyo di ako panatag noong sinisimulan ko ang pagsusulat pero nang nakapagsulat na ako, tuloy-tuloy na rin
yun. Naisama na nga yung isang isinulat kong akda para sa isang libro. Iyan ang isa sa mga proud
moments ng nanay mo pero di maihahambing sa sayang nararamdaman kapag makita kayong masaya rin sa inyong mga
ginagawa.
Anak, maaring humarap ka sa mga pagkakataong mahirap para sa iyo. Huminga ka ng malalim ng ilang segundo, saka mo isipin kung paano lulutasin at tutugunan kung ano man ang suliraning kinakaharap mo. Huwag kakalimutan na hindi mo kailangang saluhin lahat at merong mga taong maaring tumulong sa iyo.
Meron ring mga tao na maaring di kilalanin ang mga nagawa mo. Ay, hayaan mo na, anak. Alam mo ang
totoo sa sarili mo, alam mo ang totoo sa mga ginagawa mo. Hindi mo kailangan
ang opinyon ng iba sa lahat ng pagkakataon. Hindi mahalaga kung hindi sumasang-ayon ang iba sa mga bagay na gusto mong gawin sa buhay mo. Tandaan mo anak, ikaw ang magpapasiya sa landas na tatahakin mo sa buhay.
Huwag mong kakalimutan na narito kami parati ng iyong ama at iyong kapatid para sa iyo.
Nanay
